De jongen met de roze schoenen

Ardi durft weer naar school

Elke dag moet hij 45 minuten naar school lopen

Ooit kon Ardi niet wachten tot de zomervakantie. Dan werd hij niet meer gepest omdat hij de roze, door zijn grote zus afgedankte schoenen droeg, dan was het niet meer zo pijnlijk duidelijk dat hij niet goed kon lezen… Inmiddels kan Ardi nog steeds niet wachten tot de zomervakantie, maar om een veel positievere reden: hij is zo benieuwd naar zijn rapport! Zijn leven begon enorm te veranderen sinds zijn gezin steun ontvangt van Zending over Grenzen, onder meer in het buurtcentrum waar Ardi regelmatig komt.

Een 10-jarige jongen die gepest wordt om zijn roze schoenen, maar tegelijkertijd begrijpt dat zijn moeder haar uiterste best doet om voor hem en zijn drie broers en zussen te zorgen sinds zijn vader naar het buitenland vertrok op zoek naar werk. Het leven van Ardi, die in een buitenwijk van Durres woont waarvan het bekend is dat je er alleen woont als je vreselijk arm bent en geen andere keuze hebt, kan haast niet vergeleken worden met het leven van een gemiddelde tienjarige in Nederland. Elke dag moet hij 45 minuten naar school lopen, als de wegen in de wijk waar hij woont überhaupt begaanbaar zijn. Regelmatig overstroomt het daar, aangezien zijn woonplaats twee meter onder zeeniveau ligt, maar geen riolering heeft.

Zodra hij na de pittige wandeling op zijn roze schoenen op school arriveert, loopt Ardi tegen de volgende obstakels in zijn leven aan: hij komt niet mee met de lesstof en krijgt nergens de steun die hij nodig heeft. “Het is niet makkelijk als je je kind niet de hulp kunt geven die je wil”, vertelt Ardi’s hardwerkende moeder. 

Het gezin is dan ook ontzettend dankbaar dat Ardi en zijn broers en zussen naar het buurtcentrum van Zending over Grenzen kunnen gaan. Daar krijgen ze een warme, voedzame maaltijd, luisteren ze naar Bijbelverhalen, vinden ze een vrijetijdsbesteding of juist extra hulp met hun huiswerk evenals emotionele en educatieve steun van de aanwezige leraren.

“Mijn moeder kon haast niet geloven hoe goed mijn rapport is!”

Ardi zag zijn resultaten aanzienlijk verbeteren. Verheugd deelt hij: “Mijn moeder kon haast niet geloven hoe goed mijn rapport is!” Zijn moeder voelt zich opgelucht dankzij de hulp die haar kinderen krijgen. “Het gaat zoveel beter met Ardi op school en niet alleen met lezen. Hij maakt zijn huiswerk en krijgt zelfvertrouwen. Het voelt als een last die van mijn schouders valt.” 

Door kinderen zoals Ardi in het buurtcentrum te ontvangen hopen we hen niet alleen te helpen met het behalen van betere cijfers, maar vooral ook dat zij durven dromen over een toekomst zonder armoede. Ardi: “Ik voel me goed en ik ben blij, want nu ben ik een goede leerling.”

34%

34% of the Albanian population live in poverty (The World Bank) 

Sponsor a child like Ardi

Lees onze verhalen

Help mee met het verspreiden van hoop en liefde