“Ik ben alleen, niemand zoekt mij op”

In een rustig tehuis voor ouderen in een Roemeens dorp, viert een 87-jarige man zijn verjaardag. Er gaat een bel, waarop alle bewoners de eetzaal binnenkomen, hun favoriete plek opzoeken en genieten van taart en frisdrank ter ere van Gheorghe. Een leuk en gezellig tafereel, ware het niet dat de jarige Job zich vreselijk eenzaam voelt. “Ik ben alleen, niemand zoekt mij op”, vertelt de man.

Het is het lot van veel ouderen om in een tehuis te belanden als ze geen familie hebben of hun familie niet bereid is om voor hen te zorgen. En dat terwijl de verzorgingstehuizen in Roemenië het moeilijk hebben. Het tehuis waar Gheorghe al sinds 1999 woont krijgt echter steun van Zending over Grenzen.

Met financiële steun voor de lopende kosten, maar ook verjaardagscadeaus zoals kleding, toiletspullen en lekkernijen en een jaarlijks reisje zodat de bewoners op vakantie kunnen helpt Zending over Grenzen mensen zoals Gheorghe. Vooral de vakantie is een daverend succes. “Niemand had verwacht dit ooit nog te ervaren”, aldus Popa. Maar ook de zondagse bijeenkomst die mede dankzij Zending over Grenzen gefaciliteerd wordt, bleek heel waardevol. “Veel mensen hebben een realiteit leren kennen die hen volledig vreemd was”, legt Popa uit. “De realiteit van de liefde een aanwezigheid van God en het belang van een relatie met Hem.”

“Dankzij Zending over Grenzen durven ze weer te dromen.”

“Mijn schoondochter kwam me alleen opzoeken totdat ze zeker wist dat mijn oude appartement voor haar was”, vertelt Gheorghe, die het heel erg vindt dat hij zijn familie nooit meer ziet. Volgens Dan Popa, die in het tehuis werkt, verandert de hulp van Zending over Grenzen de levens van de bewoners. “Ze waren gestopt met dromen over leuke dingen in deze laatste fase van hun leven”, vertelt Popa. “Dankzij Zending over Grenzen durven ze weer te dromen.”