Lyudmyla en haar gezin komen uit Marioepol, de havenstad in zuidoost Oekraïne die zwaar belegerd werd. Lyudmyla vertelt dat Marioepol kort na het uitbreken van de oorlog werd omsingeld en veranderde in een val waar geen uitweg mogelijk was. Auto’s die probeerden te ontsnappen uit Marioepol kwamen onder Russisch vuur terecht. De maanden erna leefden Lyudmyla met haar gezin in de kelder, wachtend op een verbetering van de situatie. Maar het werd niet beter. Het was gevaarlijk om naar buiten te gaan. Veel mensen raakten gewond zonder dat ze medische hulp kregen. Marioepol veranderde van een levendige stad in een kapotgeschoten begraafplaats.

Op de vlucht

“Toen de Russen de stad binnendrongen, zijn we met het hoognodige van onze bezittingen gevlucht naar Sarny. Het is voor ons heel moeilijk om weer terug te denken aan die tijd, dus eigenlijk praat ik er liever niet over,” zegt Lyudmyla bedroeft. Lyudmyla’s man is het leger ingegaan en kon lange tijd geen contact hebben met zijn gezin. Hij wist niet eens of ze nog wel in leven waren. Lyudmyla kwam terecht op een slaapzaal van de overheid, waar ze nu nog steeds met haar zoons woont. Onze lokale medewerkers waren ook in Sarny bezig om vluchtelingen zo goed mogelijk te helpen en zo kwamen we met Luydmyla in contact. Wij bieden gevluchte en getraumatiseerde gezinnen voedsel- en hygiënepakketten, hulpgoederen en emotionele en geestelijk steun.